Wat is het?
De belangrijkste taak van maagzuur is om de goede stoffen in de voeding op te nemen in het lichaam. Verder helpt het de voeding die binnenkomt te verteren. Het lichaam maakt maagzuur zelf aan. Als dat om een of andere reden stagneert, krijg je klachten. Wat kan je daaraan doen?
Wat is het?
Maagzuur is een zuur die het lichaam zelf aanmaakt en die er voor zorgt dat de voeding in de maag goed wordt voorbewerkt en de nutriënten die het bevat eruit worden gehaald en wordt opgenomen in het bloed.
In een artikel in de Volkskrant stond onlangs te lezen: ‘Van de Nederlanders die langdurig maagzuurremmers slikken, is dat voor bijna 9 op de 10 niet echt nodig. Dit blijkt uit onderzoek onder huisartspraktijken. Maagzuurremmers verhullen de echte oorzaken van de klachten, zoals alcoholgebruik of ongezond eten.’ Maar dat is niet het enige dat verhult wordt…
Wat zijn de oorzaken van maagklachten?
Richard de Leth: ‘Simpel samengevat: een onnatuurlijke leefstijl, bestaande uit bewerkte voedingsproducten, te weinig beweging en chronische stress door het moderne leven. Dus een onnatuurlijke leefstijl of mentale versus emotionele onbalansen. Vaak kunnen mensen letterlijk ‘iets niet verteren’ of ligt er een gevoelige kwestie ‘zwaar op de maag’. Daarop zijn er altijd factoren in de leefstijl uit balans.’
Hij legt uit: ‘Misschien is het goed om kort in te gaan op de maag vanuit evolutionair perspectief. Bij stress krijgt overleven altijd voorrang boven herstel, maar ook boven een goede spijsverteringsfunctie. De maag is een zogenaamd ‘morgen-en-daar-orgaan’, maar bij stress gaat er vooral bloed naar ‘hier-en-nu-organen’ zoals de bijnier, de hersenen en de voortplantingsorganen.
Er wordt bij fysieke of mentale stress dus minder maagzuur geproduceerd, totdat er weer fysieke en mentale veiligheid en ontspanning is (en de doorbloeding van de maag weer toeneemt, met een positief effect op de maagzuurproductie).’
‘Andere oorzaken van maagklachten zijn een minimale prikkeling van de zintuigen, onvoldoende acetylcholine door stress of te weinig eieren eten, onvoldoende histamine door teveel omega 6-vetzuren in de voeding, door bepaalde medicatie (bijvoorbeeld antihistaminica wat bij allergieën en huidklachten wordt voorgeschreven) en door te vaak op een dag te eten’ en dus, deze medicatie. Ook hier houdt de medicatie de klacht in stand, tot de dood erop volgt.
Wat zijn de nadelen?
Op zich een doorsnee berichtje waar je niet direct van wakker hoeft te liggen, ware het niet dat het bovenstaande feit niet of nauwelijks als verontrustend wordt ervaren door de professionals. De enige bijwerking die zij opmerkten was dat deze pillen het slechte eetpatroon en het alcoholgebruik masceerden. Nou ja, daarvoor is het ook de Volkskrant. Dat deze pillen wel ernstige bijwerkingen vertonen als beroerte, hartstilstand, opnameproblemen bij gezonde stoffen, etc. wordt verzwegen. Dat huisartsen nog steeds bij de patienten er met klem op aandringen deze gevaarlijke pillen levenslang te slikken, is dan ook een groot schandaal in mijn ogen.
Hoeveel mensen slikken deze middelen?
‘Te veel mensen slikken deze maagzuurremmers – zogenaamde protonpompremmers – langdurig, terwijl chronisch gebruik de kans op gezondheidsrisico’s vergroot. Nog veel meer mensen slikken dagelijks Rennies alsof het snoepjes zijn. Het lijkt misschien onschuldig, maar dat is het op de lange termijn absoluut niet.’
Dat is direct het grootste nadeel van het bestaan van deze middelen; omdat we tegenwoordig erg ongezond eten en drinken, krijgen veel mensen deze middelen voorgeschreven. Dat betekent dus dat de farmaceutische industrie er veel geld mee verdient. Dat is dan ook de belangrijkste reden dat deze middelen zo vaak worden voorgeschreven. Het is er ook de oorzaak van dat deze industrie de waarheid over maagzuur, zoals ik al zei, verhullen: maagzuurremmers pretenderen dat het probleem teveel maagzuur is. Dat is niet waar! Het probleem is te weinig maagzuur.
En omdat we dus een middel nemen dat de maagzuurproductie remt, terwijl er al tekort wordt geproduceerd, zorgt er dus voor dat de weinige gezonde stoffen die patienten toch al binnenkrijgen ook nog eens niet worden opgenomen. Eigen schuld, dikke bult zou je kunnen zeggen, en dat klopt ook, maar dat artsen dit niet vermelden is natuurlijk een grof schandaal. Het kan ook zijn dat ze dat niet weten, dat is dan zo mogelijk nog een groter schandaal.
Wat zijn de functies van maagzuur?
De maag heeft nogal wat functies; de core business zou je kunnen zeggen is een tijdelijke opslag van voedsel, het voedsel ‘klaar maken voor de spijsvertering, het doden van pathogene bacteriën en het doorgeven van de juiste samenstelling van de maaginhoud/voedselbrij aan de dunne darm.
pH-waarde
Voor de eiwitvertering moet de zuurtegraad van de maag namelijk erg zuur zijn. Dit is nodig om voldoende pepsine aan te maken. Als het maagzuur niet zuur genoeg is, dan is de eiwitvertering in de maag onvoldoende en zal dit problemen geven met een goede eiwitvertering in de rest van de spijsvertering. Dit is dus ook nadelig voor een goede omzetting naar aminozuren.
Alkalisch
Suikers in de voeding zorgen dat het maagzuur meer alkalisch wordt, dus minder zuur. Het samen eten van eiwitten en suikers kan dan ook voor een slechtere vertering van de eiwitten zorgen. Maar misschien nog wel belangrijker is dat een goede vertering van mineralen ook afhankelijk is van een voldoende zuur milieu in de maag. Met name omdat we tegenwoordig daar toch al te weinig van binnenkrijgen.
Opname
Bij een niet goede vertering hiervan zullen de mineralen niet voldoende worden opgenomen en via de spijsvertering uit het lichaam verdwijnen of ze zetten zich elders in het lichaam af (plaque). Zo kan er bijvoorbeeld een ijzer- of calciumtekort ontstaan. Extra mineralen geven heeft dan geen zin. Ze worden sowieswo niet of onvoldoende opgenomen. Mineralen zijn ook van belang bij de aanmaak van aminozuren.
intrinsic factor
In de maag zit verder de intrinsic factor. Bij een te weinig zuur milieu in de maag, zal deze factor verdwijnen. Daardoor zal vitamine B12 in de dunne darm niet goed worden opgenomen wat leidt tot een chronisch tekort aan vitamine B12. Ook een goede werking van de maagklep bij de slokdarm is afhankelijk van een voldoende zuur milieu van de maag. Wanneer maagzuur daardoor regelmatig terugkomt in de slokdarm (reflux) kan de Helico bacter ook meekomen en hier voor zweervorming zorgen.
Barret
Een maagzuurtekort, dat door artsen wordt gezien als een maagzuur teveel, aangezien ze steevast meeegzuurremmers inzetten, dat er klaarblijkelijk toe moet leiden dat er minder maagzuur door je lichaam wordt geproduceerd. Dat is gek, want ze zouden moeten weten dat een maagzuurtekort ook alle processen waar het maagzuur zich mee bezighoudt, dan ook stil zouden komen te staan. Alsof je dat zomaar kan doen…
Maar dat is nog niet alles, ook problemen met de pancreas (alvleesklier) kunnen ontstaan door een maagzuurtekort. Brandend maagzuur in de slokdarm kan dan juist ontstaan door een niet goed functionerende maagklep vanwege een onvoldoende zuur milieu in de maag. Het is dan niet dat iemand last heeft van een te zuur maagzuur, maar maagzuur dat niet op de juiste plek aanwezig is. Maagzuurremmers hebben dan juist een verkeerd effect.
Dus…
Hoewel de artsen die in dat stuk van de Volkskrant hun mening gaven niet bepaald onpartijdig zijn en het ons niet hoeft te verbazen dat ze de diepte mijden, aan de oppervlakte blijven en zelfs dan nog zaken bagataliseren of verzwijgen, is nu eenmaal hoe de wereld er na de overname van JD Rockefeller, halverwege de vorige eeuw, uitziet.
Als je dat verhaal leest, begrijp je wel waarom. Dat medicijnen gemaakt op basis van aardolie die niet of nauwelijks genezen, toch de overhand hebben gekregen boven de homeopathische middelen heeft alles te maken met macht en hebzucht. Maar dat we met z’n allen geloven dat dit de enige manier is om weer gezond te worden is gestoeld op het verhaaal van Rockefeller dat daarna is doorverteld door de farmaceutische industrie en, zoals we hebben gezien, de overheid, maar dus niet op ons gezonde verstand.
Met name daar vliegen de professionals die aan het woord kwamen in dit Volkskrant-artikel uit de bocht. Om daar duidelijkheid in te scheppen vertel ik je een verhaaltje uit eigen ervaring. Mensen die hier kind aan huis zijn, kennen inmiddels mijn verhaal wel, maar het kan altijd erger kwam ik achter. Een paar maanden geleden heb ik me nog eens laten onderzoeken. Alles was ‘redelijk goed’, maar na dat onderzoek had ik nog een gesprek met mijn arts.
Zij benadrukte maar weer eens dat het levenslang slikken van deze pillen een must is. Ik legde haar uit dat ik sowieso niets moest hebben van de allopathische ‘genees’middelen, allereerst omdat het gros helemaal niet geneest en we, ze allemaal vervelende bijwerkingen hebben die weer moeten worden aangepakt door andere medicijnen, die…, dat maagzuur belangrijke taken heeft in het lichaam, bijvoorbeeld om er voor te zorgen dat belangrijke stoffen zoals antioxidanten goed moeten worden opgenomen en met name in dit verhaal, omdat we vaak botweg voor worden gelogen.
Ik vertelde haar dat ik geen maagzuurremmers wilde slikken omdat mijn klacht namelijk niets te maken heeft met teveel maagzuur, maar juist met te weinig. Nou, daar kon ze met haar verstand niet bij. Ze probeerde me nog te paaien door me te beloven, als ik ze alsnog wilde bestellen, dat zij dat voor mij zou doen. Maar ik hield mijn poot stijf. Terecht zo blijkt nu al maanden, omdat mijn oplossing – minder eten en beter kauwen – me vrijwel helemaal van mijn klachten heeft afgeholpen.
Mythe
Het is dus een mythe dat de mensen die deze maagzuurremmers slikken dat doen omdat hun lichaam teveel maagzuur produceert, in 95% van alle gevallen gaat het om te weinig en dan kan je je misschien voorstellen dat een maagzuurremmer eerder kwaad dan goed doet als je toch al te weinig maagzuur hebt. Als je weet dat de farmaceutische industrie miljarden aan dit keine, gele pilletje verdient, dan weet je ook waarom ze deze leugens vertellen; ze verkopen dit verhaal en worden daar fors voor betaald, en dat dat zo is, weten de meeste artsen zogenaamd helemaal niet.
Richard de Leth vertelt daarover: ‘Bij maagzuurproblemen krijgen mensen van een (huis)arts standaard een maagzuurremmer voor geschreven. In deze aanpak ligt de aanname dat de oorzaak van de klacht (brandend maagzuur) ligt in een overproductie van maagzuur, dus te veel maagzuur. Het tegendeel is helaas bijna altijd waar. Er is juist een tekort aan maagzuur, wat leidt tot maagklachten en brandend maagzuur.’ Je kan je als grootverdiener beter op die 95% richten dan op die schamele 5%. Ja toch?
Meten
En dat terwijl de huisarts alle middelen heeft om dit te meten, maar dat wordt vrijwel nooit gedaan. Waarom zou dat toch zijn? De Leth legt haarfijn uit wat er precies gebeurt: ‘Een dikke slijmlaag beschermt de maag tegen het maagzuur. Bij een tekort aan maagzuur wordt de slijmlaag in de maag dunner. De slijmlaag wordt dunner omdat door het tekort aan maagzuur voedsel veel langer in de maag blijft en het maagzuur dus langdurig met de slijmlaag van de maag in contact staat.
Het resultaat is dat deze slijmlaag slinkt, dus dunner wordt. Daardoor neemt de bescherming tegen maagzuur af en bereikt het maagzuur (zoutzuur) eerder de maagwand. Dat zorgt ervoor dat het brandend gevoel ontstaat. Ook gaat bij een tekort aan maagzuur de maagklep richting de dunne darm vaa niet goed open, waardoor het maagzuur de andere kant omhoog gaat. Het stuwt dus omhoog in de slokdarm, maar ook hier is een dunnere slijmlaag, wat dus ook hier klachten geeft.’
Wat kan je er zelf aan doen?
Om te beginnen, stoppen met bewerkte voedingsproiducten zodat de onbalans omega 3, 6 en 9 wordt hersteld: meer eieren eten, meer histamine en natuurlijk stoppen met de allopathische medicijnen, waarvan slechts 6% doet wat het beloofd, inclusief bijwerkingen. Hoewel ik een lange weg heb moeten begaan om uiteindelijk bij deze voor de hand liggende oplossing te komen, zijn er nog tal van andere trucjes om tot een betere maagzuurproductie te komen.
Als je op internet gaat snuffelen, kom je heel veel mogelijkheden tegen. De meeste adviezen helpen misschien tijdelijk, maar er zijn ook oplossingen die simpel zijn en grote positieve gevolgen hebben: ‘Natuurlijke oplossingen bij maagproblemen zijn ook het verminderen van de eetfrequentie (maximaal 3x per dag eten, beter 2x), minder eten (neem een kleiner bordje) en dan met name oervoeding (bewerkte voeding verstoort de maagfunctie), voldoende ontspanning (dus de oorzaak van de stress aanpakken) en het drinken van appelazijn of citroensap bij de maaltijd (natuurlijk wel verdund in water).’
Betaine (met pepsine), baking soda en Rennies
Daar wil ik graag aan toevoegen: het slikken van Betaine (met pepsine) heeft me enorm geholpen, maar ook twee uur voor en twee uur na het eten niets drinken, kleinere porties eten en een hele belangrijke: beter kauwen! Daardoor heb ik nog nauwelijks last. Als het wel een keer speelt, bijvoorbeeld als ik ongezond heb gegeten, dan gebruik ik baking soda; ik poets er mijn tanden mee en slik dan de baking soda door. En als het echt een noodgeval is, roep ik de hulp in van Rennies.
‘Hoewel een maagzuurremmer in uitzonderlijke gevallen op korte termijn een uitkomst is, geeft deze aanpak op de lange termijn enorm veel negatieve bijwerkingen.’ Dus stop met deze pillen, maar pak de oorzaak – tekort maagzuur – aan, en wel met natuurlijke middelen. Naast wat de Leth daar terecht over zei, kan je ook denken aan natuurlijke ‘medicatie’ die je lichaam juist stimuleert om meer maagzuur aan te maken (Betaine HCL met Peptine), appelazijn en supplementen om het lichaam tot rust te brengen zoals magnesium en inderdaad Vitamine B12. Maar dus ook de nadruk op een ontspannen leven (wandelen, sauna, mediteren, etc.).
Oersterk
De Leth is inmiddels alweer een paar jaar bezig met de OERsterk Coach Opleiding. ‘Deze opleiding is op de evolutionaire geneeskunde gefundeerd en bundelt de kracht van Body (fysiologie) en Mind (psychologie). De afgelopen drie jaar hebben we ruim 350 OERsterk Professionals opgeleid. Naast de unieke locatie (een luxe Chateau met landgoed), de beste inhoudelijke docenten en persoonlijke transformaties die er plaatsvinden is de kracht van de opleiding vooral dat alles praktisch in protocollen en interventies is verwerkt.’ En een van hen ben ik!